www.prawienormalni.fora.pl

Tinn

Ojj biedna Marycho, nie zazdroszcze :*

Bardzo duze watpliwosci sie wkradaja gdy dzieli ludzi odleglosc :/ Juz nie chodzi o zaufanie, cos w tym jest LArysa, ze nigdy nie ma sie stuprocentoej pewnosci. Tez na niejedno sie napatrzylam i w niejednej sama sytuacji bylam, masakra ://

Ale kurwa mnie by zabila ta niepewnosc, czy wroci do mnie ta sama osoba, i czy ona bedzie dlaej zywic do mnie te same uczucia. Przeciez wspolne zycie polega na wspolnych doswiadczeniach i emocjach, a tu tego brakuje... Przynajmniej takie jest moje zdanie.
Na pewno sa pary, ktorym sie tak uklada. Ale to jakies marginalne przypakdi chyba. Choc szczesliwe Smile

big fish

Marihuana....

Też tak całe życie myślałam, że jeśli razem to do końca.Ale to nie jest jeszcze najgorsze, najgorsza jest moja mama która trzyma stronę niedoszłego zięcia.Po prostu życia nie mam w domu, ciągle wykłady na temat tego jak bardzo skrzywdziłam tego biednego chłopca, jak to jego rodzina liczyła na mnie jako synową i jak jego mama cierpi widząc cierpienie syna.Masakra jednym słowem...Czemu ludziom którzy są starsi wiekiem wydaje się, że posiedli wszelką wiedzę tego świata? Ja rozumiem, że ona przeszła już przez to ale jak można radzić na temat mężczyzn komuś mając jednego jedynego faceta, który został wzięty przed ołtarz w wieku 19 lat z kobietą niemal 4 lata starszą?Zero doświadczenia z mężczyznami, skończyło się tym że jest zupełnie nieszczęśliwa w życiu z tym z kim jest. No i właśnie z tej przyczyny już wybrała dla mnie idealnego kandydata, któremu nota bene z perspektywy ludzi z zewnątrz nic zarzucić nie można.Ehhh...beznadziejna sprawa....Nie chce was zamulać moimi problemami, choć i tak już to zrobiłam.

Larysa

Ojj to rzeczywiście nieciekawie.. choć ja akurat mam tak, że gdyby moja mama powiedziała mi, że ten chłopak, z którym się spotykam, jest w porządku i taki będzie w przyszłości również, to ja od razu mogę do ołtarza biec Very Happy

moja mama po prostu ma jakiś taki zmysł Very Happy

tyle razy miała rację, że juz uwierzę we wszystko Smile

Ale nie rozumiem, jak można tak w ogóle nie wspierać w takich chwilach... nie wiem, co się wtedy czuje, bo mój najdłuższy związek (związek! jakie mocne słowo!) trwał 3 miesiące.. imponujące nie? w każdym razie mogę się jedynie domyślać, ze nie jest za fajnie.. pewnie pustka cholerna, bo to w końcu kawał czasu.. no i przyzwyczajenie... więc samotność tym większa

Dziwne, ze rodzicom się wydaje, że wiedzą lepiej od nas samych co jest dla nas najlepsze.. przeżyli sporo, ale to nie upowaznia ich do decydowania za nas...
Moja kolezanka ma chłopaka i jak sie z nim pokłóci to jej mama uważa, że to z jej winy i zawsze mówi, zeby go przeprosiła, bo drugiego takiego sobie nie znajdzie... a tak naprawdę nie ma pojęcia jaki on jest... sytuacja przypomina mi Twoją, bo z zewnątrz ten chłopak jest podobnie 'idealny'... a ciągłe teksty, ze nikogo sobie nie znajdzie są na pewno zajebiście wspierające... hmm poza tym... Ty skrzywdziłaś tego biednego chłopca?? a ze Ty teraz cierpisz, albo cierpiałaś wcześniej może wlasnie przez niego to nie jest ważne? :/ nie rozumiem tego ;/ chociaż nie znając całej historii niewiele można powiedzieć...

big fish

Uhh .. związki na odległośc ... uhhh

Angel of funeral

Larysa

Jebnięta idealistka...... hmm

zico

huki

Tinn

Huki - fajne Wink

Marihuana, serio nie zazdroszcze sytuacji Neutral

I nie mowie tego, zeby Cie dobic. Po prostu potrafie sobie to wyobrazic i wczuc sie w Twoja sytuacje. Brak wsparcia w takiej sprawie to jakies maksymalne przegiecie. Ale wiesz co? Najwazniejsze ze Ty sobie z tego wszytskiego zdajesz sprawe i potrafisz trzezwo ocenic sytuacje. Nie ma nic wazniejszego niz komfort wlasnej dupy, jak mawia moja matka.

Endzel - dzieki :* Wpadaj na drinka to wyloze Ci reszte mojej zyciowej filozofii, bejbe Twisted Evil

^_^

Marihuana....

W końcu temat o zażaleniach chłopcy Smile

Nie chodzi o ogłoszenia matrymonialne, bo powiem Ci zico, że w tej chwili bynajmniej ochoty na związek jakikolwiek nie mam.Chodziło mi bardziej o autentyczność zaistnienia sytuacji w której mężczyzna będzie posiadał dane cechy.

Historia jest dość obszerna ale nie skomplikowana,ja w Kielcach on w Warszawie, ja się bawię on się uczy, ja do niego jeżdżę on nie ma czasu...itd.Prosiłam go rok temu, żebyśmy razem szli na te studia,on posłuchał swojej matki która chcąc kontynuować tradycje rodzinne wysłała syna na Uniwersytet Warszawski a ja no cóż, ja miałam siedzieć w tych Kielcach i czekać, aż za 5 lat facet do mnie wróci tak jak to Tinn napisała ch*j wie jaki.Ten sam czy inny?Miał wybór wybrał studia....no i właśnie nikt nie widział wtedy jak mi było źle i trudno.Ja musiałam przetrwać wszystko.A teraz płacz i zgrzytanie zębów i wkurwianie mnie codziennie tymi samymi tekstami przez moją rodzicielkę.
Także całą sytuacje można podsumować tak: z miłością i z dupą nie ma żartów.
Teraz pojadę za granicę, wrócę i od razu spieprzam do Kielc na studia i koniec.

Marycha

eh, niby odległość nie jest ogromna - jakieś 200 km, ale nie możemy często się widywać... do tego on jest jedynakiem, maminsynkiem i egoistą. i nic nie rozumie. ja nie jestem kryształowa, ale nie dam się dłużej ranić Sad

będę dzisiaj pić, ot co.

Marihuana, ja Cię podziwiam, widzę, że naprawdę silna baba jesteś i mam nadzieję, że na długo Ci tej siły wystarczy.
Niestety, panuje głpie przekonanie, że kobieta powinna bez względu na wszystko podążać za mężczyzną... Kaja i Kajus, coś tam było... :/

Tinn

Ubi tu caius, ibi ego caia to moze mialo sens kiedys jak nie bylo tyle rozwodow i ludzie byli zmuszani do wytrzymania z osoba, z ktora sie zwiazali. Oboje wiedzieli, ze jest tak a nie inaczej, starali sie i nierzadko byli szczesliwy, choc czuli, ze nie sa dla siebie stworzeni.

Ale teraz... gdy kazdy szuka swojego idealnego partnera, a przede wszystkim szczescia, i ma prawo zostawic nas w kazdej chwili, albo my jego mamy prawo zostawic, jezeli nas to meczy... Chce po prostu powiedziec, ze zawsze moze byc lepiej i jak cos nam nie gra, a nie da sie tego rozwiazac to nie bojmy sie zrobic tego ostatcznego kroku, jakim jest rozstanie.

Marihuana....

No właśnie tylko jako uzasadnienie trzeba podawać fakt, że jeśli jedna osoba nie jest szczęśliwa druga też nie będzie na pewno. Ja należę do osób które nie ukrywają swoich uczuć, bo jest to dla mnie katorgą. Nie potrafię udawać, że coś jest ok wtedy gdy nie jest wcale.Wytrzymałam 9 miesięcy rozłąki bo go kochałam szczerze i zależało mi na nim jak cholera ale tak się nie da żyć.Ja potrzebuję kogoś obok i żebym nie wiem jak kogoś kochała związku na odległość nie utrzymam. Kiedy sobie uświadomiłam, że na prawdę nie dam rady i że pozostanie z nim będzie jednym wielkim oszustwem bo po pierwsze moje uczucia uległy zmianie, po drugie miałam dość siedzenia w domu i odmawiania sobie imprez tylko dlatego, że on nie prowadził takiego życia i ja jako wierna w postępowaniu również powinnam siedzieć na dupie, powiedziałam dość.Nie jest ostatnim zostawionym przez dziewczynę facetem na świecie, będzie mu ciężko bo to zamknięty w sobie inteligent, ale da radę, jeśli nie da to widocznie było mu przeznaczone pozostać samotnym.Szczęście to egoista.Nie wolno dać się stłamsić środowisku, tyle ludzi nieustannie powtarza mi, jaki wielki błąd zrobiłam ale ja mam to gdzieś.Być może zrobiłam i byłoby mi z nim dobrze ale nie chce i nie umiem udawać tego czego nie czuję.Niestety w takich sprawach trzeba być stanowczym,przez jakiś czas nie byłam bo nie da się w 5 min dwóch lat życia przekreślić,myślałam że jednak wrócimy do siebie i że nadal go kocham ale pojawiły się czynniki które jednak uświadomiły mi że na nim się świat nie kończy, mogę mieć kogoś innego może nie lepszego, ale takiego do którego poczuję miętę przez rumianek (nie mówię, że miłość bo utrzymuję na razie, że takowa nie istnieje) Razz

Myszus

Marihuana,mowa o tym chłopaku z twojej byłej klasy,który przez tyle czasu bał się do Ciebie startować,ze sama musiałaś go zachęcić ;>? Czy to juz inna zraniona dusza ^^'?

Eh,a ja zostanę stara panną,lub starym starym czymkolwiekinnym.
Cierpię na podobny syndrom jak Larysa-najdłuższy związek to 3 miechy(a i tak po dwóch już mnie przestało to bawić Oo) i zawsze zazdroszczę ludziom,którzy są w związkach rok..dłużej i dobrze im się układa,lub nawet jeśli się rozstaną to przynajmniej maja za sobą coś poważnego.Ja nie jestem cierpliwa do partnerów i może jestem nazbyt wymagająca x).A przynajmniej kiedy już się do nich przyzwyczaję to coraz więcej "ale" zauważam.

Generalnie jestem sama i jakoś nie cierpię na samotność :O.Lubię zmieniać towarzystwo,a nie widywać sie codzień w dzień z tą sama osobą,wiec nie wiem jak ja zniosę małżeństwo,jeśli.

Generalnie rodzice maja często coś nie-halo z głową Oo.Moi najchętniej wyswataliby mnie z kimś z Olsztyna,żeby "mnie bardziej do domu ciągnęło".Mama ma już wybranka i jak przyjdzie do mnie jakiś kolega to rodzi się pytanie "czy to aby nie konkurencja?"

Z drugiej strony moje usposobienie być może przysposabiałoby mnie do życia na odległość.Człowiek stany stwór,różni się tym czy lubi zmienne stada,czy jest ustatkowany wewnętrznie x)